Jadąc do Finlandii, jak chyba każdy podejmujący pracę za granicą, miałem obawy. Nie znałem dobrze języka, tamtejszej kultury, zwyczajów tam panujących. Zwyczajnie wie wiedziałem co mnie czeka. Moje myśli krążyły wokół pytań jak tam jest, jak traktują polskich pracowników, jakie warunki zaoferuje mi pracodawca, jak będą mnie traktować współpracownicy. W końcu zastanawiałem się jakie będą moje zarobki, ile godzin będę musiał pracować, żeby zarobić na godne życie? W jakich warunkach będę mieszkał? Czy praca w Finlandii okaże się być dobrą decyzją?
Wiele z moich wątpliwości zostało rozwianych już na początku. Po pierwsze okazało się, że pracownicy z Polski są bardzo mile widziani. Wkład pracy Polaków jest dostrzegany przez pracodawców i wysoce ceniony przez pracowników. Polacy są pracowici, solidni, uczciwi, punktualni i mocno zaangażowani w pracę.
Kwestią szlifowania języka często zajmuje się Państwo, finansując kurs. Firma, w której otrzymuje się zatrudnienie, nierzadko zapewnia mieszkanie. Pracownicy mogą liczyć na przyzwoite zarobki i social na wysokim poziomie. Takie warunki zaobserwowałem na przykładzie kolegów pracujących w tutejszej stoczni. Podobne warunki otrzymują osoby pracujące w przedsiębiorstwach produkcyjnych oraz wszyscy wykwalifikowani pracownicy. Cieśla, Spawacz, Elektryk, Mechanik, Monter, Ślusarz – to tylko niektóre stanowiska pracy, na które zapotrzebowanie zaobserwowałem.
Kiedy pytam kolegów pracujących w różnych Fińskich firmach, wszyscy zgodnie przyznają, że jest im tu dobrze i póki co, nie przewidują powrotu do Polski. Okazuje się, że pracując w swoim zawodzie w Polsce, nie mieli tak dobrych warunków jakie otrzymali w Finlandii. A ponieważ opanowali znajomość języka w stopniu pozwalającym na swobodną komunikację – czują się tu prawie jak u siebie.